PASER brengt HIV-resistentie in Afrika in kaart
Publicatie over PASER in het tijdschrift van de Nederlandse Vereniging van Medische Microbiologie.
- Dec 22, 2011
Wellicht een van de grote medische succesverhalen van het begin van deze eeuw is het massaal beschikbaar maken van antiretrovirale medicijnen voor de bestrijding van HIV/AIDS in Afrika. Afrika ten zuiden van de Sahara is de regio die het hardst wordt getroffen door de wereldwijde HIV epidemie; 67% van alle personen met HIV/AIDS leeft in dat gebied. Onder grote druk van verschillende actiegroepen en na onderhandelingen met de farmaceutische industrie werden er grootschalige behandelprogramma’s gestart met financiering van internationale fondsen
Naar schattig heeft nu 40 procent van de Afrikanen toegang tot levensreddende hiv-medicatie. Een van de sleutels tot dit succes is het feit dat behandelprogramma’s -op advies van de Wereldgezondheidsorganisatie- goedkope, standaard eerste-lijns medicatie voorschrijven met minimale diagnostische middelen.
Een potentiële keerzijde van het grote succes van HIV-behandeling in Afrika is antiretrovirale resistentie. Bij een snel delend en snel muterend virus als HIV is resistentie op de lange termijn misschien onvermijdelijk, maar het gebrekkige gezondheidszorgsysteem in veel Afrikaanse landen verhoogt dat risico. Factoren die daarbij een rol spelen zijn onbetrouwbare medicijn toevoer, onregelmatige controle-afspraken en beperkte laboratorum monitoring.
Om zicht te krijgen op de mate van HIV resistentie in Afrika, werd in 2007 een grootschalig resistentieonderzoek gestart: PharmAccess African Studies to Evaluate Resistance (PASER). Als onderdeel van PASER worden in 13 klinieken in 6 landen – Zambia, Zuid-Afrika, Oeganda, Kenia, Zimbabwe en Nigeria- circa 3,000 patiënten voor minstens 2 jaar gevolgd na het starten van antiretrovirale behandeling.
Het blijkt dat gemiddeld 5-6% van de patiënten een resistent virus bij zich draagt bij begin van behandeling. Dit percentage is twee keer zo hoog in Oeganda, het land waar de behandeling op grote schaal als eerste, een jaar of tien geleden, is begonnen. De bevindingen wijzen erop dat de mate van resistentie in een land verband houdt met de tijd sinds het opstarten van de nationale behandelprogramma’s. De situatie in Oeganda is dan ook een boodschap en waarschuwing voor de toekomst van andere Afrikaanse landen.
Klik hier om het hele artikel te downloaden
Om naar de website van de Nederlandse Vereniging van Medische Microbiologie te gaan klik hier.